Teraz to wiem.
Czy koniec równa się
początek?
Czyli jak pogodzić
się z końcem, pozytywnie myśląc o nowym początku.
Chociaż linia jest figurą nieograniczoną, to jeśli
oznaczymy na niej dwa punkty, w różnej od siebie odległości, a zaraz za drugim
z nim kolejny, zobaczymy, że dzieli się ona na kilka mniejszych, w zależności
od układania kolejnych na niej punktów, różnej długości odcinków. Każdy z nich
ma zarówno swój początek, jak i koniec. Jeśli odnajdziemy pierwszy punkt, a
następnie kolejny, który jest jego ograniczeniem, pomyślimy, że to jego koniec.
Jednak wcale tak nie jest, bowiem zaraz za nim znajduje się dalszy ciąg linii,
a i jeśli przebiegniemy dalej wzdłuż niego zauważymy, że są kolejny punkty;
początki i końce kolejnych odcinków.
Czy tak samo wygląda nasze życie?
Jeśli jeden odcinek naszej drogi się kończy, nie
można nam zatrzymywać się na tym ostatnim punkcie. Musimy iść dalej, dążąc do
kolejnych punktów. Każdy z nich przynosi za sobą coś nowego, ciągnie za sobą
linię, którą musimy iść dalej, niewiedzą dokąd ta nas zaprowadzi. A może przyniesie coś naprawdę dobrego?
Koniec równa się początek. Nie można bać się końca.
Gdyby nie on, nigdy nie odnaleźlibyśmy czegoś nowego.
Zamartwianie się, przejmowanie, zatrzymywanie w
miejscu prowadzi do nikąd. Sprawia, że nasze życie staje się pozbawione blasku,
a podróż jaką podejmujemy przychodząc na świat staje się monotonna. Czy tego
chcemy?
Każdy z nas pragnie niesamowitych przygód. Wydarzeń,
które na zawsze zapadną w naszej pamięci. Nie możemy sami siebie skazać na
wieczną monotonnie. Nie możemy pozwolić, żeby nasze życie zatrzymało się w
miejscu wraz z końcem punktu.
Teraz to wiem.
„Nie. Z tego miejsca, w którym jestem teraz widać
dobrze drogę oraz to jak należy nią podążać. Najważniejsze to cały czas iść na
przód; porzucić strach i żal, które utrudniają marsz i sprawiają, że nie
cieszymy się podróżą, która zbyt szybko dobiegnie końca. Na tej drodze czeka
nas wiele zakrętów. Będą szokujące niespodzianki, których nigdy byśmy nie
oczekiwali, ale o to właśnie chodzi. Nie sądzicie?”
-
Mary Alice Young „Gotowe na wszystko”.
Chociaż zakręty bywają naprawdę
niebezpieczne, czasem warto podjąć ryzyko.
Nie nie, nie myślcie sobie, ze oto w życiu Maggie wydarzyło
się coś nieoczekiwanego. Nic z tych rzeczy. Wydaje mi się, że panna Jones po
prostu dorasta. A niektórzy z Was, bardzo jej w tym pomogli. Nie tylko w
udzielaniu pouczających wykładów, także swym zachowaniem, które nie zawsze
popiera.
Prawdą jest, że człowiek uczy się na własnych
błędach, a nauka idzie jeszcze lepiej, kiedy możemy je zauważyć nie tylko u
siebie.
Na podsumowanie roku jeszcze zbyt wcześnie. Pozostał
do jego końca cały tydzień, jeszcze nie jedno może się zdarzyć, nie sądzicie?
Jednak bliższe są nam święta, a z tej okazji
chciałabym życzyć Wam, moi Drodzy Czytelnicy, wszystkiego najlepszego.
Najważniejsze, żebyście nigdy nie tracili siebie, pozostali sobą i zawsze mogli
liczyć na pomoc przyjaciół kiedy zgubicie właściwą drogę. Pamiętajcie, aby bez
względu na wszystko nigdy się nie poddawać. Walczcie o siebie, o swoich
bliskich, sięgajcie po swoje marzenia. Nie traćcie uśmiechu i pogody ducha, ale
też łez w chwilach gdy są one potrzebne. Każdemu kto podobnie jak ja, zgubił
swoją ścieżkę, życzę wytrwałości, a przy tym wspaniałych przyjaciół, którzy
mimo, że czasem ich zawodzimy – możemy wciąż liczyć na ich wsparcie. Jednak
pamiętajcie, aby każdemu dać w te święta coś od siebie. Chodzi o to, żebyśmy
potrafili okazywać innym wdzięczność, szacunek i miłość. Pokażmy tym, którzy są
dla nas ważni, że naprawdę ich kochamy. Każdy w święta chciałby dostać miły
prezent. Jeśli już go dostaniemy, okażmy życzliwość i wdzięczność temu, kto nam
go sprawił, bez względu na to czy to prezent duchowy czy materialny. Każdy kto
daje komuś świąteczny upominek, daje go w nadziei, że jego odbiorca będzie
zadowolony. Chodzi o symbol i pamięć. Bądźmy wdzięczni, że ktoś o nas pamięta.
Wesołych świąt, Moi Kochani,
jeszcze raz zdrowych i pogodnych świąt Bożego Narodzenia!
Święta to czas, kiedy każdy z nas powinien zapomnieć
o urazach, niemiłych doświadczeniach, a także to idealny czas na słowa takie
jak „przepraszam” i „wybaczam”. To czas, kiedy możemy spędzić w miłej
atmosferze, podzielić się swoimi radościami i smutkami z tymi, których kochamy.
Dzisiaj dotarło do mnie, że nigdy tego tak
szczególnie nie doceniałam jak w tym roku. Mam obok siebie osoby, które mimo
wszystko, mimo że jestem okropną córką, wstrętną siostrą i zawodzącą
przyjaciółką – są ze mną. Bardzo się z tego cieszę. Doceniam tego wartość i
zrobię wszystko, aby odpokutować swoje winy.
Dobry czas na poważne zmiany.
Zmieniło się także moje podejście do ludzi. Pragnę
zacząć pomagać tym, którzy tej pomocy potrzebują. Uważam, ze gest jaki
zrobiliśmy w szkole dla potrzebujących był naprawdę wspaniały i bardzo cieszę
się, że wzięłam w tym udział.
A teraz wybaczcie, wracam do gotowania.
Mam nadzieję, że moja rodzina to przeżyje.
